مدح و مناجات با امام هادی علیه‌السلام
ای نگاهت در مسیر کهکشان‌ها ماندگار وسعت دستان تو بر سایه بان‌ها ماندگار می‌شود ثابت به من در هر فرازِ جامعه نام تو بین هـمـه خـطّ امـان‌هـا مانـدگـار ما گدای سامرایت! سفـره‌ها از لطف تو پهن خواهد شد! در آن‌ها آب و نان‌ها ماندگار شک ندارم از کـرم آباد چـشمانت هنوز باغ آباد است و شوق باغـبان‌ها ماندگار چونکه همنامِ علی خواندت پدر، شد تا ابد أشـهـدُ انّ عـلـی بـیـن اذان‌هـا مـانـدگـار فعلتان خیر است و احسان عادت هر روزتان تا ابد هستـنـد آری مـهـربـان‌ها ماندگـار سائل آمد پشتِ در وقت سحر، حین غروب اینچنین پایِ حرم شد آسـتـان‌ها مانـدگار رفت با دستانِ پُـر بی‌آنکه بشناسد تو را می‌شوند اینگونه بی‌نام و نشان‌ها ماندگار ده چراغِ عرش روشن! أنتَ هادیَ ٱلاُمم آیه‌هایت هست در شمس و دخان‌ها ماندگار سامـرا با عـشق تو آباد خـواهد شد ولی حرف تو این است باشد جمکران‌ها ماندگار! |